تری ایگلتون با تا?مل در اینکه مارکس بیشتر دغدغه? تفاوت ها را دارد تا برابری، شرح می دهد که آزادی برای مارکس مستلزم رهایی از کار دستمزدی است، یعنی نوعی وفور در تولید و فراوانی آنچه به لحاظ مادی ضروری است.ما زمانی آزادیم که، همچون هنرمندان، رها از مهمیزِ احتیاجات جسمانی، تولید کنیم و همین سرشت است که مارکس آن را جوهر تمامِ انسان ها می داند.ایگلتون رابطه? تولید و کار و مالکیت را ترسیم می کند که هسته? تفکر مارکس را تشکیل می دهد. وی سپس شرح هوشمندانه ای از آرمانشهر مارکس ارائه می کند: جایی که در آن کارْ خودکار شده است و ساختن سد یا تولید جارختی همان قدر ابعادی از خودشکوفایی است که مزه کردن هلو یا لذت بردن از یک کوارتتِ زهی.