مهیار شعر عرب در پروژه شعری بلند خویش از مرحله یکتایی مفهوم به مرحله تکثر مفهوم یا به تغییری از واحد شعری به تعدد شعری منتقل شد. این تکثرگرایی گواهی است بر پویایی زبان شعر و شاعر. راز این مهم در دیالکتیک و تناقضات هنری اش نهفته است. در یک کلام شعر اودنیس تجلی گاه جادوی زبان تصویر فرم و معنی است. در این دفتر که مبتنی است بر نوعی ثنویت: آب و تشنگی، مهیار آب در خوابگه مورچگان سنت پرست ریخته و در آن به ماورای آب و ماورای زبان سفر کرده است...