مطالعه‌ی این کتاب اهمیت داره، چون تنها و یا حداقل اولین کتاب تألیفی انسان‌شناسی جنسیت تو ایرانه. علاوه بر این پیشگام بودن، روند ارائه‌ی مطالب هم منظم و منطقیه و با سِیر مشخصی همراه مباحث پیش میریم. با این حال، نقدهایی بهش وارده. مهم‌ترینش اینکه به یک سری از مسائل مهم حوزه‌ی جنسیت مثل موضوع اقلیت‌های جنسی نپرداخته و اون‌ها رو نادیده گرفته. نکته‌ی دیگه اینکه به نظرم یه جاهایی به کلیشه‌های جنسیتی دامن می‌زنه و بازتولیدشون می‌کنه؛ مخصوصاً تو فصل زبان و جنسیت که راجع به تفاوت گفتار زن و مرد میگه. مسئله‌ی دیگه‌ای که متعجبم کرد، ارائه‌ی توصیه‌هایی بود که آدم رو یاد روانشناس‌های برنامه‌های خانواده‌ی تلویزیون مینداخت! هدف از وصله کردن این توصیه‌ها به بقیه‌ی قسمت‌ها رو نمی‌فهمیدم واقعاً... اما با وجود این‌ها، خوندن کتاب قطعاً بهتر از نخوندنشه و توصیه‌ش می‌کنم. :)