آن چه در کتاب حاضر گرد آمده حاوی مقالات استادان دانشگاه فردوسی مشهد دربارة اقبال لاهوری و نشان دهنده بخشی از تلاش استادان این دانشکده در سیر اقبال شناسی است. اگر اوّلین مراحل اقبال شناسی در ایران از انتشار کتاب شادروان مینوی یعنی سال 1328 بدانیم، نخستین گام در مسیر اقبال شناسی در دانشگاه مشهد را زنده یاد دکتر احمدعلی رجایی بخارایی با انتشار مقالة «کیفیت توّلد نظریة خودی در درون اقبال و ریشه ها و اجزای آن» در مجلّة یغما سال پانزدهم (1341) برداشت. در نیمة دوّم دهة چهل، دکتر علی شریعتی، استاد رشتة تاریخ این دانشکده از جهتی دیگر شیفتة اقبال و اندیشة وحدت اسلامی او بود. تأسیس مرکز اقبال شناسی وابسته به قلب علمی فردوسی شناسی این دانشکده در روز ۱۸ آبان 1389 را می توان ادامة همان فعّالیت هایی دانست که از چند دهه پیش در این دانشگاه در مسیر اقبال شناسی آغاز شده است.