در کتاب حاضر، نگارنده مهم ترین ویژگی های نظری و عملی منحصربه فرد درمان فراشناختی را توصیف نموده و این رویکرد را با درمان شناختی - رفتاری مقایسه می کند. اگرچه هر دو رویکرد با شناخت سروکار دارند، اما هرکدام توصیفات متفاوتی از چگونگی نقش شناخت در تداوم اختلال ارائه می کنند و بر جنبه های متفاوتی از تفکر تأکید می نمایند. به ویژه، درمان فراشناختی مطرح می کند که بیان افراد مهم نیست بلکه چگونگی فکر آن ها مهم است.