فلسفه های روانگردان را می توان جلد سومی برای دفاع از عقلانیت و دفاع از سیاست دانست. نویسنده در این کتاب، از منظر تحلیل عقلانی و تجربی، به موضوعاتی چون لذت، اخلاق، فرهنگ و هنر پرداخته است، و ضمن آن یک جریان فکری ـ سیاسیِ پر خطا و خطر را نیز نقد کرده است، که اقبال شورمندانه برخی به انواع ترفندواره های آن (که اسم های کثیر و مسمای واحد دارد) نگران کننده است؛ چون گرچه شور آرمانخواهانه آنان را یک چند تسکین می دهد، اما ماندن در مستیِ آن عبثناک است و خمار بعد از آن تعبناک.