آن چه در این کتاب عرضه می شود، حاوی تجربیات نگارنده است در برخورد با بیماران استثنایی و نحوه ی معالجه ی آن ها. در بخشی از کتاب خاطرنشان گردیده است: "مشکل اساسی که اکثر بیماران با آن مواجهند، ناتوانی شان در مهر ورزیدن به خودشان است چرا که در دوره ای حیاتی از زندگی شان توسط سایرین دوست داشته نشده اند. این دوره در بیش تر موارد به دوران کودکی بازمی گردد که طی آن رابطه با والدین، شیوه های مشخصه ی فرد را در برخورد با فشار روانی شکل می دهد. در بزرگسالی این واکنش ها را تکرار می کنیم و خود را مستعد بیمار شدن می سازیم و شخصیت مان اغلب، ماهیت خاص بیماری را تعیین می کند. توانایی در دوست داشتن خود، همراه با توانایی دوست داشتن زندگی با پذیرش کامل فانی بودن آن، فرد را قادر می سازد تا کیفیت زندگی را بهبود بخشد".