"المبداء و المعاد "به همراه دو کتاب دیگر (شواهد الربوبیه، و المسائل القدیسه) به نوعی تلخیص کتاب "اسفار اربعه "تالیف "ملاصدرای شیرازی " ( 979ـ 1050ق) است .ملاصدرا، کتاب "مبدا و معاد "را تحت تاثیر کتاب  "مبدا و معاد ابن سینا "به زبان عربی تحریر نموده و حتی در ترتیب و  انتخاب مباحث نیز از وی پیروی کرده است ;زیرا وی اعتقاد دارد ابن سینا  حق را دریافته و از آن تجاوز نکرده است .کتاب حاضر از دو بخش تشکیل  شده است :بخش نخست تحت عنوان "ربوبیات و مفارقات "که شامل سه گفتار  است" :مبدا وجود"، "صفات واجب "و "افعال واجب ."در بحث از مبدا، فطری  بودن وجود خدای متعال و توجه عرفا در حالت های دشوار برای رسیدن به حق  تعالی و براهین اثبات واجب آمده است .در مبحث صفات الهی به مسئله علم  خداوند، قدرت، حیات، سمع و بصر، ابتهاج و لذت حق متعال، عشق، کیفیت  محبت خدای متعال و مانند آن اشاره می شود ;سپس در بحث از افعال الهی ; موضوع مجردات و ترتیب نزول تا اجسام و محددالجهات و احکام آنها تبیین  گردیده است .بخش دوم کتاب که به بحث درباره معاد اختصاص دارد در سه  مقوله "کیفیت تکوین"، "معاد جسمانی "و "ضرورت نبوت تبیین و تحلیل  معجزه، کرامات و سعادت انسان "تنظیم شده است .در هر دو بخش کتاب،  ملاصدرا با ذکر شواهد و مطالبی از مبدا و معاد ابن سینا، به شرح و نقد  آنها اهتمام نموده است .در تصحیح این کتاب از دو نسخه "کتابخانه استاد  علامه حاج میرزا محمدحسین طباطبایی تبریزی "و "نسخه خطی ملکی "(چاپ دانشگاه  تهران) استفاده شده است .