چگونگی بر ساخت اجتماعی فضای خانه، فرصت های متفاوتی را جهت رویت پذیری زنانگی-مردانگی در اختیار زن و مرد قرار می دهد که به نوبه خود تاثیری تعیین کننده در بازنمایی هویت جنسیتی ایفا می کند. سبک معماری  خانه های درون گرای قاجاریه علاوه بر بازتولید قاعده تفکیک فضای جنسیتی و تعیین اندرونی به عنوان محدوده ای زنانه، زنان را در این مکان بخشی و توزیع بدن ها، آماده می کند تا برای مادرانگی و همسربودگی تربیت شوند. در پرتو شرحی- توصیفی از فضای جنسیتی، اینکه چگونه زنانگی در گفتمان حاکم و فضای انضباطی و مرزبندی فضای خانه ای عصر قاجار دیده خواهد شد، با الهام از آرای فوکو، مورد تحلیل قرار گرفته و چگونگی بر ساخت فضای عمومی و خصوصی را در پیوند با مناسبات قدرت نظام حاکم، مورد مطالعه قرار می دهد. فوکو در تحلیل خود از قدرت- دانش مبتنی بر نظریه دیده شدگی، در جست وجوی این است که بفهمد چه سوژه ها و ابژه هایی نشان داده شده و چه مواردی به غیاب رانده می شود.