این کتاب در حوزه اقتصاد رفتاری راهنمایی کاربردی را برای خوشبختی انسان از منظر «آدام اسمیت» پدر علم اقتصاد ارائه می کند. خلاصه دیدگاه اسمیت درباره انسان خوشبخت این است که انسان برای احساس خوشبختی نیاز به دوست داشته شدن و مهم تر از آن دوست داشتنی بودن دارد و دوست داشتنی بودن به معنای آن است که مردم او را دوست داشته باشند نه به خاطر اینکه ثروت دارد یا علم دارد یا زیباست یا خوش صحبت است یا زرنگ است، بلکه به خاطر اینکه دوست داشتنی است یعنی ارزش هایی دارد که سزاوار دوست داشتن و تحسین است، اما از نظر اسمیت این برای احساس خوشبختی کفایت نمی کند بلکه فرد زمانی حقیقتا احساس خوشبختی می کند که خودش احساس کند حقیقتا سزاوار آن تحسین است.