نویسنده کتاب تلاش می کند به این سوالات پاسخ دهد که اصولا جایگاه بحث مهدویت در اعتقادات شیعی کجاست؟ آیا اعتقاد به ظهور حضرت مهدی علیه السلام و آشنایی و معرفت به آن حضرت و انتظار ظهور آن حضرت و توجه و توسل به ایشان ضرورت دینی دارد، و یا اینکه مسلمانی بدون آن نیز امکان پذیر است؟!
نویسنده ی کتاب “آثار اعتقاد به امام زمان ” گفتگو در این زمینه را در ۱۴ فصل دنبال کرده و با استناد به آیات و روایات، ولایت اهل بیت را پایه اصلی دین، شرط ایمان، شرط قبولی اعمال، تنها راه نجات و برترین نعمت خداوند معرفی می کند.
        

          این کتاب از مهم‌ترین آثار در مبانی اعتقادی مهدویت است و مطالعۀ آن برای هر منتظری که می‌خواهد مطالعات مهدوی را آغاز نماید بسیار مفید است. با مطالعۀ این اثر، زیربناهای اعتقادیِ مباحثِ مرتبط با مهدویت به‌خوبی تبیین می‌شود. پیش از آنکه به بحث در باب مهدویت پرداخته شود، لازم است بدانیم که اصولاً جایگاه این بحث در اعتقادات اسلامی و شیعی کجا است؟ آیا اعتقاد به ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام و معرفت یافتن نسبت به آن حضرت و توجه و توسل به ایشان، ضرورت دینی دارد و اساساً مسلمانی، بدون آن نیز امکان‌پذیر است! اگرنه به چه علت؟ ایمان و ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام چه رابطه‌ای با یکدیگر دارند؟ تفاوت اسلام با ایمان در چه چیز است؟ آیا ایمان به ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام در ادیان گذشته نیز مطرح بوده؟ شرط قبولی اعمال چیست؟ برترین نعمت خداوند چه چیز؟ نسبت عمل با ولایت و دوستی اهل‌بیت علیهم‌السلام چیست؟ چرا برائت، شرط حفظ ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام است؟ چرا ولایت بر دیگر فرایض اولویت دارد؟ در این کتاب بسیار ارزشمند، در 14 فصل، مهم‌ترین مبانی اعتقادی شیعه که در پرسش‌هایی نظیر سؤالات فوق متبلور است، در عین اختصار و سادگی، به شکلی متقن و مستدل و مستند، تبیین شده است.