رمان حاضر حاصل مطالعه ی روان شناسانه ی ساکنین دشت های ونزوئلاست که در آن "طبیعت" نقش قهرمان اصلی را ایفا می کند. در این اثر، "سانتوس لوثاردو" ـ نماینده ی تمدن و پیشرفت ـ و "دنیا باربارا" ـ نماد عقب ماندگی و سنگ دلی است، سانتوس یک دشت نشین پیشرفته و وکیل فارغ التحصیل از دانشگاه مرکزی ونزوئلاست. هدف او خیر است اما گاهی تحت تاثیر عوامل خارجی، به صورت موقتی تصمیماتش را عوض می کند. در این حال دنیا باربارا بر ضد اهداف او عمل می کند. در واقع داستان بردرگیری  بین تحجر و تمدن استوار است و با فنا شدن دنیا باربارا به نتیجه می رسد.