کتاب حاضر، به مثابه نقشه راهی برای احیای گفتمان بیداری اسلامی است که در آن مؤلف نگارش خود را با بحث در مورد بیداری آغاز می نماید و آن را گرایش به سوی فهم اسلام و عمل به آن معرفی می نماید. وی وقوع بیداری اسلامی را ناشی از عواملی همچون منازعه میان جریان اصیل اسلامی با جریان های غیردینی نوظهور همچون مارکسیسم، سوسیالیسم، سکولاریسم، لیبرالیسم و ... می داند. او در ادامه به بیان سیر تاریخی مختصری از پدیده بیداری اسلامی از دهه هفتاد شامل گذار از مرحله دین داری فردی، توجه به آثار مکتوب گذشتگان و غیره می پردازد. در فصل بعدی وی به ضرورت تعامل فعالان عرصه بیداری اسلامی و اقلیت ها و مهاجران مسلمان ساکن کشورهای غربی با دیگران و همگرایی با افکار و اندیشه های مخالف و ناهم سو اشاره می کند. در آخر نیز نوزایی امت اسلامی را در حوزة سیاسی و اقتصادی برشمرده و تأکید بر قدرت نرم به جای قدرت نظامی را از ضروریات این رویکرد معرفی می کند.