در داستان حاضر به تصریح مترجم: "سارتر، با یادآوری وقایع اجتماعی و روانی دوره ی کودکی و نوجوانی خویش، کوشیده است تولد لایه ای از بورژوازی بزرگ را در فرانسه بررسی و به شیوه ی خود، جناح راست سال های بعد را ریشه یابی کند. اما چیزی که نباید از آن غافل بود این است که این داستان پیش از هرچیز، نقش خشونت را در خطوط روانی جناح راست نشان می دهد، سرخوردگی از ضعف های مدرنیزم و عکس العمل آن یعنی رجوع به سنت ها به ایجاد واکنشی خشن و شکل گیری قشری رئیس مآب می انجامد و این همان نکته ای است که برفراز تحلیل های فلسفی سارتر و منسوخ شدن بخش هایی از آن، به قدرت ادبیات در این داستان، هم چنان زنده و عبرت انگیز است".