داستان ماجرای اذیت و آزار یکی از دانش‌آموزان مدرسه‌ای به دست سه فرد دیگر (یکی از آن‌ها شخصیت اصلی داستان است.) اما ویژگی داستان چیست که آن را جذاب می‌کند؟ مهم‌ترین دلیلش شاید سادگی و روراست بودن است. این که هر کدام از ما شاید خیلی راحت شکلی دیگر از خودمان را به نمایش بگذاریم تا دیگران را اذیت کنیم. 
شخصیت اصلی هم مدام دچار تضادهایی درون خودش است اما هیچ واکنش قابل توجهی ندارد و انگار می‌خواهد بداند تا کجا می‌شود یک آدم را اذیت کرد یا حتی وقتی ناراحت هم هست سعی نمی‌کند به آدم بخت‌برگشته داستان کمک کند. با این که حجم کتاب کم است اما این پیچیدگی درونی انسان را خیلی خوب به نمایش می‌گذارد. لحظه‌هایی از هر کدام از ما که به پلیدی تبدیل می‌شویم. 
اما... من هنوز نتوانستم با ترجمه‌های محمود حدادی ارتباط برقرار کنم. حدادی از مترجم‌هایی است که به زبان آلمانی مسلط است اما وقتی پای ترجمه می‌رسد انگار می‌‌خواهد زبان خودش را وارد داستان کند و برای همین لحظه‌ایی نه چندان از کتاب را باید چند بار خواند یا کلاً گنگ حساب می‌شود. حدادی انتخاب‌های خوبی هم دارد اما فکر می‌کنم در ترجمه نیاز به یک ویراستاری جدی نیاز دارد.
        

          ترلس و دو دوست دیگرش رایتینگ و باین‌برگ در مدرسه به آزار و اذیت دانش‌آموزی به ‌نام باسینی می‌پردازند. به این علت که باسینی مقداری پول دزدیده و حال همکلاسی‌هایش قصد متنبه کردن او را دارند و او را به اشکال مختلف شکنجه می‌دهند. حتی تا آنجا پیش می‌روند که هیجانات جنسی نوجوانانه خود را با شکنجه آمیخته و باسینی بیچاره را درمانده می‌کنند.
موضع ترلس نسبت به این مسأله از ابتدای داستان تا پایان آن مدام دستخوش تغییر می‌شود. برای من خشونتی که این دوستان بظاهر متمدن در شکنجه‌ دادن دوستشان بکار میبردند جالب توجه بود.