در بیرون جامعة ریاضی اغلب این تصور جزمی وجود دارد که فرایند اثبات در ریاضیات، مفهومی مطلق، پایدار، مستقل از متقضیات زمان و مکان، سلایق شخصی و گروهی و تحولات دانش بشر در طول اعصار است. هرچند به نسبت دیگر شاخه های دانش بشری در ریاضیات اجماع نظر بیش تری نسبت به اعتبار احکام موجود است، ولی مفهوم اثبات دستخوش تحولات تاریخی و درگیر ملاحظات جدی فلسفی آموزشی و جامعه شناسی بوده، و هست. نگارنده در این کتاب با عرضة پژوهش های موردی ـ تاریخی سعی دارد توجه خواننده را به وجود مناقشه در این زمینه جلب کند. یکی از ویژگی های کتاب این است که موضوع آن از جمله موضوعات نوظهور و خط مقدم تفکر و اندیشة جامعه شناختی و فلسفی معاصر است.