توغ نماد و نشانه ای از عناصر فرهنگی و دربردارنده بخش مهمی از ویژگی های دینی، آیینی، مردم شناختی و هنری ایران زمین است. امروزه توغ های نفیسی با پیشینه ای چند صد ساله در موزه های ایران و جهان و همچنین در بسیاری از حسینیه ها، تکیه ها، زیارتگاه ها و مساجد شهرها و آبادی های ایران نگهداری می شود. بخش عمده پژوهش پیش رو جستجوهای میدانی است که براساس مشاهده بیش از پنجاه توغ صورت گرفته، و در کنار آن، به آیین ها و اعتقادات مردم در رابطه با توغ و توغ برداری به صورت مشاهده عینی و مصاحبه پرداخته شده است.