با افزایش تخصص و درجه پیچیدگی در یک سازمان، موضوع تخصیص منابع موجود بین بخشهای مختلف به منظور نائل شدن به بالاترین کارآیی هر روز مشکلتر می‏شود و این به عنوان یک مسأله فوق‏العاده مهم و حیاتی که ابتدا بقا و سپس رشد و توسعه سازمان را شدیداً تحت تأثیر خود قرار می‏دهد افکار و اذهان مدیران را مشغول ساخته و به چالشی سترگ می‏کشاند. کاوشی که در جهت یافتن راه حل بهتری برای آن نوع مسائل صورت گرفت، زمینه پیدایش علوم و فنون و تحقیق در عملیات را فراهم نمود. آنچه که امروز «تحقیق در عملیات» خوانده می‏شود از جنگ دوم جهانی نشأت می‏گیرد. کاربرد دانش و فنون تحقیق در عملیات، سازمان را قادر می‏سازد تا روشهایی را بیابد که با بکار بستن آنها، نه با استفاده از منابع بیشتر بلکه با استفاده بهینه از حداقل منابع، اهداف سازمان را با حداکثر کارآیی تأمین نماید. در این عرصه با وجود رقبای سرسخت و مشتریان آگاه و مشکل‏پسند در چالشی بزرگ جهت افزایش هر چه بیشتر کمیت و کیفیت و در عین حال کاهش قیمت تمام شده کالاها و خدمات سازمانهایی موفق خواهند بود که بتوانند از تکنیکها، نظامها و مهارتهای مختلف ازجمله فنون تحقیق در عملیات بهره کافی را ببرند.