فصل اول کتاب حاضر به تبیین مبانی نظری قرض الحسنه در آیات، روایات و فقه اسلامی پرداخته و در فصل دوم، مفهوم، اهداف و کارکردهای سپرده پذیری امتیازی به عنوان الگوی نوین تأمین مالی خرد موردبحث قرار می گیرد. تجربه سپرده پذیری امتیازی به عنوان نسل جدید فعالیت های قرض الحسنه در نظام مالی کشور در فصل سوم مطرح می شود و زمینه برای تبیین مبانی فقهی عقود مورداستفاده در طراحی سپرده های امتیازی در فصل چهارم فراهم می گردد. فصل پنجم به ارائه الگوهای منطبق با شریعت جهت اجرای سپرده های امتیازی و تحلیل آن ها از منظر فقهی-اقتصادی اختصاص یافته و شبهات احتمالی پیرامون استفاده از الگوهای مذکور و راهکارهای مرتبط در فصل ششم موردتوجه واقع می شود. فصل آخر نیز به جمع بندی، نتیجه گیری و ارائه توصیه های سیاستی می پردازد.