رساله حاضر تلاش دارد به شکل انضمامی سرچشمه ی فضای عمومی اندیشه بر ساختار فکری مشروطه ایران را واکاوی کند.در این چارچوب «سر حد امکان»مشروطه ایران و تحلیل تمهیدی آن که با استوار داشتن تحدید مفهومی مشروطه با امکان مزبور انجام شد؛تبیین شده و کهمچنین به بدایی ترین شکل ممکن،امکان یا امتناع انتقال آگاهی از موقعیت و وضعیت دنیای جدید براساس آن مفاهیم تحلیل شده است.