اثر حاضر، ترجمه ای است از کتاب «ایقاظ النائمین»، به قلم «صدرالدین محمّد شیرازی» معروف به ملاّصدرا و صدرالمتألهین. موضوع این کتاب، شرح حقایق عرفانی است و ملاّصدرا در این رساله، آرای خود در باب عرفان صدرایی که پیش از آن در متون دیگر خود به صورت پراکنده ذکر کرده بود را جمع آوری کرده است. مطالب اثر در سه بخش کلّی با عناوین «خداشناسی»، «وحدت وجود» و «انسان شناسی» تنظیم شده است. صدرالمتألهین در رسالة خود، مراحل سیر و سلوک را منزل به منزل توصیف می کند و از جامعیت امیرالمؤمنین علی(ع) را پس از پیامبر سخن می گوید و شیفتگی خود را به ایشان بیان می کند.