در تمام این سال هایی که عضو گودریدز بوده ام، از اضافه کردن کتاب های درسی به قفسه هایم اجتناب کرده ام. بیشتر به این خاطر که بین خواندن برای لذت بردن و درس خواندن تفاوت قائلم و همیشه دوست داشته ام یک فضای مستقل و مجزا برای اولی قائل باشم. الان تا حدودی پشیمانم که کتاب های این هشت سال دانشجویی را فهرست نکرده ام. مطمئنا مجموعه ی قابل توجهی می شد.
اما این کتاب چیز دیگری ست. جدا از اینکه یکی از بهترین ها در حوزه ی تفکر سیستمی ست، از خواندنش جدا لذت می برم و گاهی وقت ها مثل بعضی رمان ها، از وسط باز می کنم و بی هدف شروع می کنم به خواندن. کتاب دیگری که این حالت را برایم دارد، تفکر سیستمی جکسون است: کل گرایی خلاق. به نظرم فضای تصمیم گیری در دنیا و کشورمان همین تفکر سیستمی را کم دارد. کاش خواندن یکی از این دو کتاب برای تصمیم گیرندگان مان اجباری بود.