"بدعت" عبارت است از ایجاد راه و روشی در دین، شبیه راه و روش شریعت به قصد تقرب به خدا بدون این که دلیل شرعی و صحیحی بر صحت آن وجود داشته باشد. صحابیان، تابعان و امامان همه بر نکوهش بدعت و ضرورت دوری از آن اتفاق نظر دارند. زیرا بدعت امری است نوپیدا در دین و متضاد با کمال دین. خداوند دین خود را کامل کرده و درباره ی تمام زوایای زندگی دینی آدمی، احکام و روش های ویژه ی خود را بیان کرده است. بنابراین انسان دیندار با پای بندی به این احکام و روش ها، دیگر نیازی به افزودن چیزی برای تقرب به خداوند ندارد. نگارنده در کتاب حاضر به بررسی بدعت و مذمت آن در قرآن و احادیث نبوی می پردازد: برخی از مطالب کتاب عبارت است از تعریف بدعت ها، اسباب و عوامل بدعت گذاری، شدت مخاطره آمیز بودن بدعت ها، و وجوب دوری جستن از بدعت گذاران.