«بهرام اردبیلی»، در سال های بین 1321 تا 1384 زندگی کرد. او شاعری عارف و از مهم ترین شاعران پیشتاز دهة چهل بود؛ همان افرادی که به شاعران «شعر دیگر» معروف اند. شعرهای به جا مانده از بهرام مربوط به دورة کوتاهی از زندگی اوست، زیرا زندگی اجازه نداد تا بعد از جوانی شعر بگوید و از همه مهم تر، بهترین شعرهای او نابود شده اند. نگارنده در کتاب حاضر، ضمن بیان زندگی نامة بهرام اردبیلی، و گفت وگوی خویش با او، تعدادی از شعرها و تصویرهای او را عرضه کرده است. پاره ای از عناوین شعرها، که در قالب سپید هستند، عبارت اند از: ترانة سرزمین ها؛ هفت پیکر؛ شبانة لیلی به بازخوانی قیس؛ شبانة عاشقان به بازخوانی شاعر؛ حلقة افق؛ و برانداختن درخت در جنگل طلاجو.