آن چه در این کتاب عرضه میشود، نقد و تحلیل جامعه مدنی در غرب با توجه به ویژگیهای نظری و عملی آن، در طول تاریخ ـ از جمله ابعاد سازمانی و جریانهای ناسازگار ساختاری آن، در عصر حاضر ـ است. نگارنده معتقد است: ... جامعه مدنی یک تصور، یک تفکر، یک عقیده و یک نظریه روشن فکرانه در غرب است که ریشه هایی در رنسانس اروپا و بیداری آن قاره دارد. جامعه مدنی، اروپای مدرن را از اروپای قرون وسطی جدا میکند، عالمیت غرب را با جهالت غرب، مدنیت غرب را با وحشیگری غرب و قانون غرب را با بی قانونی غرب فرق می نهد. جامعه مدنی بحثی غربیست و یکی از روزنه های غرب در جست و جوی جامعه مطلوب است. جامعه مدنی، یک حکمت الاهی برای ترقی و پیشرفت در غرب است. تناقض آن، با تصور دیگر غرب درباره مرکزیت حکومت، ایدئولوژی خردگرایی و معنای قدرت در ترقی و پیشرفت بشر بسیار واضح است. به عقیده نویسندگان غرب اولین باغچه جامعه مدنی غرب با افکار رنسانس گل کرد، زمانی که ماکیاولی و متفکران دیگر اروپا فرمول شهروندی، اطاعت از قدرت و معنای آن را از جوانب نظری و عملی طرح کردند. با نظریه پردازی هایی که در مورد تئوری حکومت و دولت، به ویژه در مورد قراردادهای اجتماعی، در قرن هفدهم در اروپا شروع شد، بحث درباره جامعه مدنی در آثار متفکرینی مانند توماس هابز و جان لاک تجلی بیشتری یافت، جامعه مدنی برای اندیشمندان آن دوره اروپا، نظمی بود که نه تنها در مقابل نظم طبیعی بلکه در رویارویی با وحشیگری، استبداد و روابط فئودالی قرار داشت. با انقلاب صنعتی و توسعه سرمایه داری جامعه مدنی به جامعه سوداگری و بازرگانی تبدیل شد و سیر بازار و بخش اقتصادی و مالی در شکل گیری جامعه را نظریه پردازان روشن فکر اسکاتلندی مطرح کردند و بدین سان جامعه مدنی با آزادی، بهره و منفعت مترادف گردید. آن چه این متفکران بدان توجه نکردند، تمایز جامعه مدنی از حکومت و دولت بود. این کار باید با نوشته های هگل انجام میشد. جامعه مدنی بنابراین نه تنها خارج از حکومت و دولت قرار داشت، بلکه رویارویی با دولت و حکومت بود. عناوین فصلهای کتاب عبارت اند از: بحث در مورد جامعه مدنی، غرب در جست و جوی جامعه مطلوب، مفهوم جامعه مدنی، جامعه مدنی و دموکراسی، جامعه مدنی و جهان سازی و جامعه مدنی در عمل و تجزیه. پایان کتاب شامل کتابنامه و منابع است.