کتاب حاضر به سیر تاریخی تحولات صد سال اخیر ایران و ترکیه اشاره دارد. نگارنده با شرح چند واقعه نظیر، انقلاب مشروطه؛ جنگ های اروپا با عثمانی؛ به قدرت رسیدن «آتاتورک» و «رضاشاه» در ترکیه و ایران نتیجه می گیرد این دو کشور از نظر سابقة تاریخی مشترکشان در خاورمیانه منحصر به فرد هستند. همچنین اروپا و به ویژه انگلیس را به دلیل جاه طلبی های سلطه گرانه تقبیح می کند و با ارائة چند نقل قول تلاش می کند آمریکا را در مقابل اروپا یک قهرمان دموکراسی طلب معرفی کند. نگارنده معتقد است آمریکا برخلاف انگلیس برای ترویج دموکراسی به خاورمیانه آمده است، البته در بخش های پایانی کتاب با اشاراتی که به منابع نفتی کشورهایی چون ایران دارد به آمریکا توصیه می کند با دور شدن از ایران خود را از منابع سرشار نفتی و گازی ایران محروم نکند و آن را به روسیه و چین وانگذارد.