جرمشناسی شاخهای از علوم اجتماعی است که در آن، طبیعت، وسعت، علت و کنترل رفتار مجرمانه در فرد و جامعه، نهادهای کنترلکننده و سازمانهای اصلاحکننده مورد بحث قرار میگیرند.جرمشناسی یک علم میانرشتهای در علوم رفتاری است و به خصوص توسط مطالعات جامعهشناسی (به خصوص جامعهشناسی انحراف)، مردمشناسی اجتماعی و روانشناسی و همچنین نوشتارهایی در حقوق تأمین میشود.اولین فصل کتاب اینگونه آغاز می شود:" این فصل درباره مسأله «چیستی»، در جرم شناسی بحث می کند. بدین منظور، نخستین گفتار به این پرسش که «جرم شناسی چیست ، با تعریف این قلمرو مطالعاتی در پهنه های علوم میان رشته ای و چند رشته ای، و معرفی گونه شناسی اصلی آن، پاسخ میدهد. سپس، دومین گفتار، به مناسبتی موضوع مطالعه جرم شناسی، به این پرسش که کلیدواژه جرم در عنوان این رشته مطالعاتی به چه معناست ، در سه محور مفهوم شناسی، اصطلاح شناسی و گونه شناسی پاسخ می دهد. بر این اساس، گفتار نخست قرار است به پرسش خود بر دو پایه علوم جنایی حقوقی و تجربی» (به مثابه نمونه ای از علوم میان رشته ای») و «علوم جرم» (به منزله «علوم چند رشته ای») پاسخ دهد. این دو پایه، که نمایانگر دو رهیافت اروپایی فرانسوی و آنگلو آمریکن در تعریف جرم شناسی اند، به یک گونه شناسی دوگانه شاخص می انجامند، که جرم شناسی راه هم چون بسیاری از رشته های علمی یا قلمروهای مطالعاتی دیگر، به دو بخش نظری و کاربردی تقسیم پذیر می سازد. "