در این سلسله گفتارها نسبت سنت و مدرنیته و اسلام تبیین شده است. تعاریف متعددی از سنت در تقابل با مقومات و شاخصهای تجددگرایی صورت گرفته به گونه‏ای که این دو پدیده و موضوع را در مقابل هم قرار می‏دهد. نویسنده با بررسی دامنه مفهومی اسلام و مدرنیته نتیجه می‏گیرد اسلام نه مطلقاً مدرنیته را نفی می‏کند و نه مطلقاً آن را می‏پذیرد. عناوین برخی از گفتارها عبارت است از: عقلانیت و تعبد، ثانوی بودن تقسیم انسان به مدرن و سنتی، درد و درمان بشر، مؤلفه‏های اصلی مدرنیسم و اسلام و نوگرایی.