کتاب حاضر، نمایشنامه ای است که با زبانی ساده و بیان جزئیات لازم نگاشته شده است. نویسنده این داستان را با پرداخت مناسب شخصیت ها و توصیف عمیق ترین احساسات و افکار آن ها و همچنین با بیان دقیق جزئیات صحنه ها نگاشته تا خواننده را از ابتدا تا انتهای کتاب با خود همراه کند. در نمایشنامه می خوانیم: «در روزگاران کهن بسیار کهن در کهن ترین روزگاران، شبی شاهی از بد روزگار گدا شده، گریزان از دلربایی ماه، پشت به ماه کرده، در راهی بود افق را؛ که جداکنان بیابان از آسمان».