"تئاتر و دین "کتابی است که با دو یادداشت کوتاه (ناشر و مترجم) و سه مقاله درباره جنبه های مذهبی و اخلاقی نمایش (تئاتر) به رشته تحریر در آمده است .دو  مقاله ابتدایی کتاب در اصل متن پیاده شده دو سخنرانی "گابریل مارسل "( 1889 ـ 1973) فیلسوف و ادیب فرانسوی است که در دهه 50میلادی ایراد گردیده است . "دین و کفر گویی در تئاتر معاصر فرانسه "عنوان سخنرانی نخست است که "مارسل " طی آن ضمن تشریح وضعیت و جایگاه دین در تئاتر، اعلام می کند که وضعیت تئاتر  قطعا اطمینان بخش نیست .او در سخنرانی دوم دین "مفهوم درام مسیحی و ارتباطش  با تئاتر کنونی "می گوید :به نظر می رسد که ممکن نیست کسانی که در باب مفهوم  اساسی تئاتر مسیحی تامل کرده اند، وجودش را انکار کنند .اگر وجود درام مسیحی،  امکان پذیر است، از این روست که ذات دیانت مسیحی درام است و آن درام،  شهادت خدای حلول کرده در انسان است .میان این حلول یا تجسد و درام، ارتباط  نزدیک و تنگاتنگی هست ."مقاله پایانی کتاب با عنوان "هنر دینی "از "جلال  ستاری "است که ضمن توضیحاتی بر دو مقاله مذکور، بیان می کند که" :هنر دینی  اخص از سنت است و اگر فقط محدود به نمایش و بیان مناسک و شعائر شود، از  ایفای نقش اساسی اش که تلطیف جان و تربیت نفس و ذوق است تا وسیله ارتباطی  میان جسم و روح باشد، باز می ماند .بر عکس باید اندیشه های دینی را در قالب  داستان های نیمه تخیلی و نیمه واقعی، بسط و شرح داد .آن چنان که عطار در  منطق الطیر کرده است که به اعتقاد من، شیواترین حماسه عرفانی در فرهنگ ماست  و یا "پل کلودل "در نمایشنامه "زرین گیسو "که داستان ایمان آوردن اوست " آورده است .