کتاب حاضر روایتی مستند از روند تلاش ایران برای دستیابی به دانش و فناوری هسته ای، همکاری صوری غربی ها دراین باره که بیشتر منابع خورد را جستجو می کردند و صلح آمیز بودن این فعالیت ها در تمام برهه ها مبتنی بر روحیه صلح خواهی ایرانیان تا بامداد انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ است. در این کتاب بیان می شود که سرگذشت انرژی هسته ای در ایران فراز و نشیب بسیار داشته است. دغدغه ای ملی از سوی رجال علمی که از جانب دولتمردان رژیم پهلوی پاسخی درخور نیافت. کشورهای غربی باوجود روابط حسنه ای که در این دوره با ایران داشتند، گام عملی چندان مهمی دراین باره برنداشتند. این همان نکته ای است که بومی سازی دانش هسته ای را در ایران ضروری می سازد.