در نمایش نامة «بیرون جلو در» زندگی نکبت بار مردم آلمان پس از جنگ جهانی دوم به گونه ای تاثیرگذار به تصویر کشیده شده  است: بازگشت سربازانی که به آنها خیانت شده است و اینک که جان خستة آنها از چنگال بی رحم جنگ نجات یافته، در کوی و برزن خود نیز جایی ندارند. «بکمن»، یکی از این سربازان پریشان و ناامید است که بعد از بازگشت از جنگ جایی به جز قعر رودخانة الب ندارد و در آنجا عفریت مرگ انتظار او را می کشد. گفت وگوی بکمن با شخصیت هایی که به نوعی با زندگی او ارتباط پیدا می کنند، در سه صحنه، به تصویر کشیده شده است.