کافکا داستان «لانه» را بین نوامبر و دسامبر سال 1923 در برلین به رشته ی تحریر در آورد. این داستان، یکی از آخرین آثار کافکا است و به عقیده ی منتقد و پژوهشگر آمریکایی آقای مالکوم پِیسلی Malcom Pasely، نقطه ی اوجِ آثاری به شمار می رود، که کافکا در اواخر زندگی خود خلق کرده است. و منتقد ادبی آقای والتر زوکل Walter Sokel، بر این باور است، که کافکا در این داستان، «جمع بندی هنرمندانه ای از هستی خود» ارائه می دهد.این داستان درباره ی حیوانی است، که در لانه ای که خود در زیر زمین حفر کرده است، در تنهایی و انزوا و دور از «دنیای بیرونی» به سر می برد. این حیوان، که شباهت بسیاری به موش کور دارد، راوی داستان است و از دیدگاه «منِ» داستان، جریانات را نقل می کند. داستان «لانه» به صورت تک گفتاری (منولوگ Monolog)  جریان می یابد.