...آنچه از نظر خواهید گذراند یک پژوهش جداگانه نیست؛هم چون مقدمه ای است بر رساله ی ((تراژدی در عصر سیاسی یونیان))...این رساله تبیین کننده ی سیاسی بودن و ضرورت مندانه زیستن است و می خواهد به این مساله بپردازد که: وقتی انسان در ساحت انسانی زندگی باشد.یعنی وقتی که انسان بودن انسان تنها به دل و روده وچیزهایی از این دست دایر نباشد،بلکه یک چیزی به نام ضرورت زیستی محرک او در زندگی باشد،آن وقت ناخودآگاه تبدیل به یک موجود سیاسی می شود...حالا ما می خواهیم...نشان دهیم که سیاست جز درمعنای ((در افتادگی))باقدرت برای دفاع ازحریم ((حریت)) و((آزادی))انسان معنای دیگری ندارد،وسیاست همان نشانه ی بنیادین زنده یودن یک فرهنگ وسلحشوری روح بشری است که از برای رهیدگی انسان از یوغ بندگی واختگی ویا رسیدن  به همان ((آزاده جانی))نیچه با قدرت در می افتد...این رساله فی الواقع در ساحت وجودی ماجرا متعلق به بنده نیست؛بنده تنها در قد وقواره های یک بهانه و یک دریچه هستم از برای بیان گری تجربه ی یک نسلی از انسان های این مملکت که آمده اند و رفته اند:تا آیندگان بدانند که در سرزمین بلاخیز ایران هم بوده اند مردمی که دلیرانه ازجان خود گذشتند ومردانه به استقبال مرگ رفتند...