امروزه استفاده از رسانههای مجازی به بخشی مهم از زندگی بسیاری از مردم تبدیل شده است و اموری همچون خریدهای اینترنتی، کلاسهای درس مجازی یا نرمافزارهای پیامرسان بخش جدانشدنی روزمرگیهای ما هستند. مسائل مختلف دنیای حقیقی آن هنگام که وارد دنیای مجازی میشوند، شکل تازهای به خود گرفته و معنایی نو مییابند. این جایگزین شدن امر حقیقی با نمونه مجازی، مسائلی را به میان میآورد که نیاز به بررسی و ژرفکاوی دارد. دایان جسک در کتاب «رفاقت در رسانههای اجتماعی» میکوشد به عنوان یک فیلسوف، نگاهی به موضوع دوستیهای مجازی بیاندازد و جنبههای مختلف این مسئله را بکاود. دوستی یکی از نیازهای بنیادین انسان است که با گسترش رسانههای اجتماعی شیوههای تازهای از آن شکل گرفته است. ما از رابطهی رفاقت، انتظاراتی داریم و باید این موضوع بررسی شود که آیا دوستیهای مجازی این انتظارات را برآورده میکنند یا خیر. در حالت کلی، میتوان گفت که آیا رسانههای اجتماعی نوع تازهای از رابطه را به وجود آوردهاند که با دوستیهای دنیای حقیقی تفاوت بنیادی دارد، یا آنکه میتوانند جایگزین آنها شوند. موضوعاتی همچون حس طرد شدن، حسادت یا کنترل خشم از اموری است که باید به طور ویژه دربارهی دوستیهای مجازی بررسی و کندوکاو شوند. دایان جسک در کتاب رفاقت در رسانههای اجتماعی با نگاهی فلسفی و جستوجوگر به کاوش در این مسئله و مسائل پیرامونش پرداخته است.