یه کار پژوهشی جذاب درباره‌ی رضا عباسی، نقاش بزرگ دوره‌ی صفوی و مکتب اصفهانه. کنبی با کلی سند و تصویر، ثابت می‌کنه که رضا، آقارضا و رضا عباسی یه نفرن، نه سه نفر! قلمش پر از جزئیاته و زندگی رضا رو توی سه دوره‌ی ورود به دربار، دوری ازش و بازگشت دوباره، حسابی موشکافی می‌کنه. نقاشی‌های رضا، با اون خط‌های روان و رنگ‌های دلنشین، انگار روح جامعه‌ی زمان خودش رو نشون می‌دن. فقط گاهی اطلاعات خیلی تخصصی می‌شه و ممکنه برای خواننده‌ی معمولی یه کم سنگین باشه. اگه به هنر و تاریخ ایران علاقه داری، این کتاب یه گنجینه‌ست