«شاهنامه» علاوه بر این که کتابی است تاریخی، حاصل سنتی است که به جز اعتقاد و باورهای دینی ریشه در گذشته های دور دارد، از جمله در اساطیر و جهان بینی اوستایی؛ حکمت عملی و اندرزنامه های پهلوی، خدای نامک ها و فرهنگ  اسلامی و اجتماعی ساسانی؛ فرهنگ نوشته و نانوشتۀ مردم خراسان در نخستین قرن های اسلامی؛ و دیدگاه های عرفانی آمیخته با حماسه. از جمله نکات عرفانی شاهنامه می توان از نیم بیت آغازین شاهنامه (به نام خداوند جان و خرد) و تطابق آن با آیۀ نخست سورۀ «علق» یاد کرد. در این جا خرد شاهنامه خردی نیست که حسابگر و منفعت جو باشد بلکه فردی است که با عشق هم نواست. از دیگر نکات عرفانی شاهنامه می توان به داستان جمشید، سیاوش، رستم و اسفندیار، نیز داستان رستم و سهراب و مرگ رستم از منظر عرفان یاد کرد. کتاب حاضر قراعتی است عرفانی از داستان های یاد شده که به همراه مطالبی در خصوص هرمنوتیک و رمز، نیز تاملی در نیم  بیت آغازین شاهنامه به چاپ رسیده است. بخش سوم کتاب با عنوان «گناه عارفانه» شامل واژه نامه، توضیحات و فهرست اسامی اشخاص، کتب، مجلات و روزنامه ها و اماکن است.