تذکره‏ای در بیان احوال تعدادی از شاعران فارسی‏سرا که در آغاز سده سیزدهم هجری و به قلم شیخ غلام همدانی متخلص و معروف به مصحفی نوشته شده است. نویسنده این تذکره اهل سرزمین هند بوده و در این کتاب از 149 تن از شاعران هم روزگار خود نام برده و در احوال هر یک نوشته‏ای بسیار کوتاه و در بعضی محدود به یک سطر، آورده است. او در این نوشته‏ها به قدرت و مهارت شاعری هر یک از شاعران اشاره کرده و به زندگی و احوال ایشان اشاره می‏کند. چاپ حاضر از روی دست‏نوشته مولوی خسته، تذکره‏نگار معروف افغانستان به چاپ رسیده و حاوی حاشیه‏های او بر اهل کتاب می‏باشد.