و این تنها دلیل نیست که از این به بعد برای شما فقط نامه های کوتاه خواهم نوشت (به جایش البته یکشنبه ها همیشه یک نامه بسیار بلند همراه با لذت)، بلکه به این دلیل هم هست که می خواهم تا آخرین نفس خودم را وقف رمانم کنم. رمانی که البته از آن شما هم هست یا بهتر بگویم رمانی که تصویر روشن تری از خوبی های درونم به شما می دهد تا کلمات فقط دلالت گر طولانی ترین نامه های طولانی ترین عمرها قادر به آن باشند. اسم داستانی که دارم می نویسم و در ضمن سر به فلک می زند- برای این که تصویری موقتی به شما داده باشم- مفقود الاثر است و فقط و فقط در ایالات متحده در شمال آمریکا اتفاق می افتد. فعلا پنج فصلش تمام شده، فصل ششم تقریبا.