کتاب حاضر، به بررسی شیوه های نگارشی نمایشنامه های نو می پردازد. این کتاب به مثابه نمایش نامه هایی که نویسنده ترجیح می دهد کتابی است ترکیبی، متفاوت و خیال پردازانه. سخن تئاتر ماست که در آن نویسنده هم زمان هم محو است و هم حاضر. درمجموع این کتاب، کتابی شورانگیز است که گویی نویسنده دراماتیک، به عقیده او، مایل است نمایشنامه نویس نقال باشد. نویسنده بیشتر به وعده های نگارش نمایش در دوران معاصر فرانسه می پردازد. وی نمایش نامه های مورد توجهش را گوش می دهد نه به صورت مجزا یا نویسنده به نویسنده، بلکه به عنوان مجموعه ای بزرگ و تنها و تحولات متعدد، ترقی، انحطاط و تغییرات شدید را در آن می یابد. این کتاب درحالی که به مجموعه نوشته های موردمطالعه نویسنده شباهت دارد، پایان می یابد.