در این کتاب، که در قالب داستان تدوین شده، "مسیح علی نژاد"، خبرنگار مجلس، خاطرات خود را بازگو می کند. او که برای افشای حقایق آرام و قرار ندارد با روی کار آمدن مجلس هفتم و با انعکاس خبری در روزنامه موقعیتش دگرگون می شود، حکم اخراج خود را دریافت می کند و ... برای نمونه در کتاب می خوانیم: "اسسم معصومه است. دوستام صدام می کردن: مصی. اما یکی که می گفت خیلی دوستم داره، برام شعری گفت و صدام کرد: مسیح ... آقای حداد سوالات ما را تنش زا می دونه و با هنر هم اون رو تامل برانگیز می  خونه و از جواب طفره میره. همکاران هم علیه ما قلم می زنند و عرصه رو بر ما تنگ کردند. اما در مجلس ششم، هرگز برای خبرنگاران منتقد جوسازی نمی کردیم و دوستان همیشه در طرح سوالاتشون آزاد بودند..."