در این مجموعه 130 نوشته برگرفته از کتب و نشریات مختلف درباره بازجویی و بازپرسی زندانیان در قالب این عناوین فراهم شده است: "بازجویی"، "شکنجه"، "سلول انفرادی"، "اعتراف گیری"، "خانواده قربانی" و "عدالت زیر سایه استبداد". در بخشی از کتاب می خوانیم: "بی خواب نگه داشتن، القای نظر، دشنام، تحقیر، توهین، ارعاب و تخویف و دروغ از ساده ترین روش های مبتنی بر روان شناسی است که باعث درهم شکستن اراده و شخصیت متهم می شود... بازجوی جدید، نقش "عسل" را بازی می کرد، نه "تازیانه" را.... متهم را مجبور کرده بودند که به مدت چند روز در جریان بازجویی، بدون انقطاع روی پا بایستد.... تنهایی در سلول انفرادی، گاهی کشنده به نظر می رسد.... باز جو خطاب به متهم: و حالا در سلول! آن جا خواهی ماند تا زمانی که همه چیز را اعتراف و امضا کنی.... بلافاصله پس از دستگیری، بازجویان کار روی متهم را شروع می کنند؛ اول با حفظ نوعی ادب ظاهری، بعد نوبت داد و فریاد است و تحقیر و توهین و.... پس از ساعت ها بازجویی، در هم شکست؛ دهانی شده بود که حرف می زد و دستی که هر چه از او می خواستند، امضا می کرد؛ به همه چیز اعتراف می کرد، به هر آن چه که می خواستند.....".