هدف اصلی ما در کتاب حاضر این است که به بیان شروط انسجام بخش و نوسازانه ای بپردازیم که در آگاهانه ساختنِ بیداری دینی لازم است. دستیابی به این هدف متضمن بررسی دو گونه اساسی از این شروط است که یکی تحت عنوان «تجربه» و دیگری تحت عنوان «تعقل» قرار می گیرد. درباره شروط تجربه باید چنین گفت: در بیداری اسلامی راهی برای دستیابی به انسجام وجود ندارد، مگر راهیابی به ژرفای تجربه ایمانی و نفوذ عمیق در آن. درباره شروط تعقل نیز باید گفت که راهی برای دستیابی به تجدد در بیداری اسلامی یافت نمی شود، مگر توسل به چارچوب بندی، سامان دهی و تأسیس این تجربه ایمانیِ عمیق به وسیله جدیدترین و قوی ترین روش های عقلی و تواناترین آن ها در مجهزساختن ما به اسباب زایش فکری.