در آخرین ماه های حیات فرانچسکو پترارکا ـ شاعر ایتالیایی ـ یعنی 74-1373 میلادی تقریبا تمام اهداف و آرزوهایی که وی در دوران جوانی در سر پرورانده بود، به هیچ کجا نرسیده بود. اما خود او تا آن جا که ممکن بود و تا آن جا که شاید در دوران جوانی آرزو کرده بود، به نهایت شهرت و محبوبیت دست یافته و شاعر از این سلاح برای تحت تاثیر قرار دادن ذهن و اندیشة سران و حاکمان آن استفاده می کرد. سروده های او به خاطر زبان پرشاخ و برگ و فاخری که شاعر کوشیده است در هر مصرع استفاده کند و  غنای موجود در وزن و ضرباهنگ و ریتم و استعاره های بسیار غیرمعمولی که در  قالب ابیاتی بسیار معماگونه و  اسرارآمیز و گاه نیز غیرقابل درک آشکار می گردد، آن چنان شهرت یافت که از همان دورة حیات شاعر، سبک او را به «سبک پترارکی» می نامیدند. در مجموعة حاضر، اشعاری از این شاعر برجسته در قالب 365 سروده به چاپ رسیده است. برگردان کتاب از متن ایتالیایی و با بهره گیری از متن فرانسوی و نیز دو متن انگلیسی اثر انجام گرفته است.