«رضا صادقی» از شاگردان شهید رجایی بود. او که بسیار به فوتبال علاقه داشت کم تر به درس و خصوصاً درس ریاضی توجه می کرد، این بی توجهی باعث شده بود او در این درس نمرات خوبی نگیرد. او مادرش را از دست داده بود و پدرش فردی زحمتکش بود که به سختی مخارج زندگی اشان را تأمین می کرد. یک روز پدر برای چاره جویی به مدرسه فرا خوانده شد. در حالی که پدر التماس می کرد تا رضا را از مدرسه اخراج نکنند، آقای رجایی پیش قدم شد تا به طور خصوصی ساعاتی را خارج از وقت مدرسه به او ریاضی و زبان تعلیم دهد. شهید رجایی سرگذشت خود را برای رضا تعریف کرد و علاوه بر آموزش این دروس، درس اخلاق را نیز به او آموخت، به گونه ای که او علاوه بر اخذ نمره ی قبولی در دروسش به معلمی نمونه تبدیل شد.