در این دفتر مجموعه ای از غزل های شاعر تحت عنوان :((مامون ـ غزل باران های سنگی)) به طبع رسیده است .در نخستین غزل کتاب(باز چه ایرانی هست؟) این  ابیات به چشم می خورد :به تو ای خسته دل، ای رهگذر ای باد صبا/ به تو ای  نکهت گل، راهور ای لطف خدا/ چه توان گفت که ظلم آمده در خانه ما/ جغد جنگ  است لب کنگره لانه ما/ شهر من شهر دل انگیز من از آتش بیداد خراب/ خانه ام،  خاطره ای محو به دنیای سراب/ گل دمد بر بدن مرده شهرم بی تاب/ تا که بر سوک  عزیزان چکد از چشمه گلاب/ تو در این شهر، در این معرکه وحشت و جنگ/ سیلان  شرف و غیرت و بدنامی و ننگ/ سر به دنبال که و پای کجا بگذاری؟ ....