اقتدارگریزی ، سروری ستیزی یا آنارشیسم در زبان سیاسی به معنای نظامی اجتماعی و سیاسی بدون دولت، یا به  طور کلی جامعه ای فاقد هرگونه ساختار طبقاتی یا حکومتی است. آنارشیسم، خواهان «هرج و مرج» و جامعه «بدون نظم» نیست، بلکه همکاری داوطلبانه را درست می داند که بهترین شکل آن، ایجاد گروه های خودمختار است. طبق این عقیده، نظام اقتصادی نیز در جامعه ای آزاد و بدون اجبارِ یک قدرتِ سازمان یافته بهتر خواهد شد و گروه های داوطلب می توانند بهتر از دولت های کنونی از پس وظایف آن برآیند. آنارشیست ها به  طور کلی با حاکمیت هرگونه دولت مخالف اند و دموکراسی را نیز استبداد اکثریت می دانند. در این کتاب به معرفی و بررسی مکتب «آنارشیست» و «انسان شناسی آنارشیستی» پرداخته می شود.