کتاب در باب مشاهده، بر خلاف بعضی از نظرات به خوبی ایده‌ نویسنده را بیان می‌کند که چطور معرفت به چیزی با دیدن، توامان می‌شود و می‌توان با کنکاش در اطلاعات نگاه دقیقی به ابژه داشت و علت و معلول آنچه را که می‌بینیم، درک کنیم. شیوه دیگر نویسنده که می‌شود دریافت کرد، این است که به هر چیز باید به فراخور خود آن نگاه کرد. که این شیوه درگرو همان دیدن و حلاجی اطلاعات و دانسته‌ها است. 
این کتاب شاید بتواند حساسیت مشاهده‌گری را بالا ببرد و به همین سبب مثل ماده خام می‌ماند که مخاطب با آن تعامل می‌کند.
از خواندن این کتاب لذت بسیاری بردم، بی‌دغدغه در راستای زندگی قرار می‌گیرد. با آن کمتر فکر می‌کنیم و بیشتر مداقه.