این مجموعه‌داستان کوتاه، تصویری از زندگی آدم‌هایی‌ست که در حاشیه و متن شهرها و روستاهای ایران روزگار می‌گذرانند. داستان‌ها در فضایی معاصر روایت می‌شوند و به مسائلی مانند مهاجرت از روستا به شهر، اعتیاد، فقر، تلاش برای بقا و جست‌وجوی هویت می‌پردازند. هر داستان از زاویه دیدی متفاوت، بخشی از واقعیت‌های تلخ و شیرین زندگی را به تصویر می‌کشد. نویسندگان با بهره‌گیری از زبان و لحن بومی و شهری، تجربه‌های شخصی و جمعی را روایت می‌کنند. کتاب در دوره‌ای نوشته شده که دغدغه‌های اقتصادی و اجتماعی، مهاجرت و فاصله طبقاتی در جامعه پررنگ است و این موضوعات در بطن داستان‌ها جریان دارد. «خانه‌ای در انتها» تلاش می‌کند با روایت‌هایی صادقانه، مخاطب را به تماشای زندگی آدم‌هایی بنشاند که اغلب صدای‌شان کمتر شنیده می‌شود.