در کتاب حاضر، نگارنده به شرح و تأویل گزیده ای مکتوب از اشعار مردمی رایج در غرب مازندران پرداخته است که از دل عاشقان و سوخته دلان گمنامی تراوش کرده که سوز عشق در آن نهفته، نمایان است. این اشعار با همه سادگی، بی پیرایگی و روانی، صادقانه، زیبا، مصور و سرشار از لطایف و تشبیه های شاعرانه است و لذت دریافت آن جز با درک حال سراینده و قرار گرفتن در آن حال حاصل نمی شود. نگاه کلی به اشعار این رساله و شرح نوشته شده بر آن ها نشان دهنده جهان بینی و جهان شناسی و نوع تفکر جامعه امیر کجوری در زمان سرودن است.